Rozdział XIV

Następnego dnia Dominika wstała wczesnym rankiem. Długo leżała i obmyślała kilka dotychczasowych wydarzeń. Gdy zadzwonił jej budzik poszła do łazienki, a potem po cichu na dół. Nie chciała nikogo obudzić. Zrobiła śniadanie i napisała karteczkę: „Ja wyszłam dziś wcześniej, wrócę tak jak zawsze. Pa Twoja Dominika”. Szła powoli; Nie mogła zapomnieć o słowach Konstantina. Rozmyślała jak będzie wyglądał dzisiejszy dzień w nowej roli jego dziewczyny. Po lekcjach miała iść jak co dzień na trening. Bała się reakcji chłopaków. Nie wiedziała jak się zachowywać. Po szkole nie spieszyło się jej. W drzwiach spotkała Aleksa.

- Hi !

- Hi !

-Maybe we'll go to the cinema? ( Może pójdziemy do kina?)

- Yy.

I w tym momencie podszedł Konstantin.

-Hi! Sorry but this is my girlfrend. ( Cześć ! Sory, ale to moja dziewczyna)

-Yhm.

Spuścił głowę I poszedł na rozgrzewkę. Dominika i jej “nowy chłopak” trzymali się za ręce , weszli do szatni. Wyglądało to przekonywająco.

-Uu. ! ! ! – krzyknęli wszyscy.

Bartek siedział w kącie, nic nie mówił. Zrobiło mu się smutno, ponieważ jego ukochana ( jeszcze nie wiedział dokładnie co czuje) ma innego. I to go bardzo zraniło. Poszli na trening. Dominika widziała, że z Bartkiem jest coś nie tak. Podeszła do niego I zapytała :

- Cześć ! Widzę , że jesteś jakiś przejęty. 

- Hej. Nie wydaje ci się.

- Nie wydaje. Widać , ze jesteś smutny.

- Nie.

- I tak wiem swoje . Pewnie przez ze mnie i Konstantina.

Schylił głowę i patrzył w podłogę. Wiedziała, że to dlatego jest smutny I bardzo go to zraniło. Pomyślała, że może zależy mu na niej.

- Może spotkamy się po treningu?

- A twój chłopak nie będzie miał nic przeciwko temu? - Zapytał z ironią.

- Wszystko ci wytłumaczę. Poczekaj przed halą na mnie po treningu.

- Oki.

Tuż po treningu wyszła na pole. Czekał na nią Bartek.

- No więc.. Co miałaś mi wyjaśnić.?

- Może usiądźmy na ławce. Wszystko ci spokojnie wytłumaczę.

Usiedli na ławce. Dominika zaczęła wszystko tłumaczyć :

- No więc tak: jakiś czas temu dowiedziałam się, że Aleks zakochał się we mnie. Jednak mi się nie podoba I wymyśliliśmy z Konstantinem, że będziemy udawać parę, żeby Alek się odczepił ode mnie. 

- Jednak wygląda inaczej. Każdy chłopak pomyśli, ze na 100 % jesteś szczęśliwi.

- No, ale na prawdę nie jesteśmy ze sobą na serio. Uwierz mi. Z resztą podoba mi się ktoś inny. – mówiąc to zrobiła maślane oczka.

- Oo. To pewnie ja . Haha – powiedział żartując.

- No oczywiście. Haha .

Siedzieli długo na ławce. Okazało się, ze wiele ich łączy. Dominika musiała iść.

- Ja już idę . Do jutra. Pa 

- No to na razie. 

Podszedł do niej i ją pocałował w policzek. Dośka idąć ścieżką myślała, że Bartek się w niej zakochał. Ona też dzieliła to samo uczucie. Wieczorem długo rozmyślała I nie mogła zasnąć. Jutro czekał ją ciężki dzień, trening.